Toen Simone van Saarloos het bericht van de aanstormende auto op Times Square zag, voelde ze zich enigszins verantwoordelijk. Je moet schuld verzinnen om je onmacht te ontkennen.

Een tijd lang onderzocht ik hoe je een aanslag kunt plegen op Times Square. Eigenlijk wilde ik weten hoe je iets teweeg kunt brengen wat geen aanslag is, maar wel op een aanslag lijkt. Ik kroop rond met de pijlen van Google Maps en gebruikte de 360 graden blik om alle camera-ogen en de hoogte van gebouwen te bestuderen.

De bleachers, meestal gebruikt door supporters aan de rand van een sportveld, vond ik fascinerend. Ze staan in het midden van een V-splitsing, op de stoep. De tribune benadrukt: hier zijn toeristen publiek (de winkels benadrukken, uiteraard: hier zijn de mensen consument). De tribune belandde in mijn roman. In De vrouw die creëert het publiek een aanslag door hysterisch en telefoonfilmend te reageren op iets wat een kleine gebeurtenis had kunnen zijn. Van een dader of pleger is...