Nu de Taliban zich weer heeft laten zien in Tarin Kowt denkt Ko Colijn terug aan hoe een Nederlands kamerlid de missie-Uruzgan in 2009 de nek omdraaide. Het ging er best goed.

Het was niet de vraag of, maar wanneer de Taliban zich weer lieten zien in Tarin Kowt. Vorige week was het dan zover, en ook al dropen ze na een paar Amerikaanse bombardementen en een haastig opgetrommeld bataljon Afghaanse commando’s snel weer af, de verhoudingen lijken wel duidelijk. De Taliban kunnen in de helft van Afghanistan kat-en-muis spelen, het Afghaanse leger en het restant Amerikanen zijn niet meer dan een mobiele eenheid die niet op elke plaats tegelijk kan zijn.

De reacties in ons land waren voorspelbaar: zie je wel dat het allemaal voor niks is geweest. 24 Nederlandse slachtoffers, 150 gewonden, en zonde van de twee miljard euro.

Flauw om oude koeien uit de sloot te halen, maar ik moest toch even terugdenken aan 2009, toen het (toenmalige) Kamerlid Martijn van Dam bijna eigenhandig de...