Feuilleton

Ze wou dat ze het kon: net zo gretig ‘ja!’ tegen alles zeggen als Vlinder vandaag doet. Ja! Er moet gespeeld – gedaan-alsof vooral, alsof Vlinder geen bijna-vijfjarige is maar een volwassen koningin, of zeemeermin, of K3-zangeres, en Betty niet haar volwassen kindermeisje maar een kind dat net zo graag speelt als zij, net zo optimistisch is, zo gretig. Ja! Betty is koning Willem-Alexander, ja! Ze is SpongeBob, of Kristel, of Josje, of hoe die andere K3-deernes ook mogen heten, overigens ook volwassen vrouwen die doen alsof ze de hele dag in een roze meisjeswereld leven. Vond ik K3 verschrikkelijk? Hoe heb ik dat kunnen vinden? In de wereld van K3 is alles dik in orde! Kijk Vlinder stralen als ze ze hoort! Kijk ons blij zijn als we meezingen! Ja! Het lievelingslied van Vlinder en Betty, gezongen in een haarborstel voor de spiegel, net als Tracy Ullman vroeger in de videoclip van ‘Breakaway’ – ja! ook Betty heeft haar meisjesdromen –, luidkeels, uit volle...