Rita Verdonk heeft lak aan de mores van de parlementaire democratie en is bovendien naar objectieve maatstaven een slechte politica. Waarom is ze dan toch zo populair? Misschien wel vanwege diezelfde eigenschappen.

Het raadsel van Rita Verdonk is hoe een politica die zo opzichtig lak heeft aan de mores van de parlementaire democratie, zo’n aantrekkingskracht op kiezers uitoefent. Als minister gaf zij in december 2006 een uniek staaltje van minachting jegens de Tweede Kamer, door aan te blijven nadat een meerderheid het vertrouwen in haar had opgezegd. Hoewel nu zelf Kamerlid, heeft ze weinig op met de volksvertegenwoordiging. Al haar grote woorden over de ernst van het fileprobleem ten spijt, zal zij naar eigen zeggen afwezig zijn bij de behandeling van de begroting van Verkeer en Waterstaat. Liever praat Verdonk met ‘de mensen in het land’ over het fileprobleem.

Uit het oogpunt van democratie is dat een schijnvertoning. Zij zal luisteren naar wat ze wil horen en...