De groep van achtendertig rechters en hoge politie- en gevangenisfunctionarissen weigert door de detectiepoort van het zwaarbewaakte Europol in Den Haag te gaan. ‘Vernederend’ noemt een lid van de delegatie de controle. ‘We zijn hier toch te gast,’ schampert een ander. De Irakezen zijn boos, sterker nog: ze voelen zich diep beledigd.

Een dag eerder werden ze ook al gecontroleerd toen ze de gevangenis in Zutphen bezochten. Zelfs schoenen en broekriemen moesten toen uit. Onbegrijpelijk, vonden de meesten. Een regelrechte vernedering.

Sabine Terheijden, die de groep vandaag begeleidt, kijkt gespannen. Normaal is ze de opgewektheid zelve, maar ze kan het niet uitstaan dat de groep zich zo onbeleefd gedraagt. Met veel moeite heeft ze een bezoek aan Europol geregeld, en nu dit.

De mannen staan er onverzettelijk bij, de twee vrouwen die tot de groep behoren, zijn duidelijk verlegen met de situatie en houden zich afzijdig. Na een paar minuten komt een medewerkster van Europol naar...