<div class="lead">
Aan Griekenland toont het IMF zijn strengste gezicht. Maar ondertussen adviseert het onderzoeksbureau van het fonds heel ander beleid. Wat is het nou, jongens?
</div>
Misschien ging het wel zo: Olivier Blanchard ramde op de letters van zijn toetsenbord. Nog één keer, ging de hoofdeconoom van het IMF het zondagmiddag uitleggen in een <a href="http://blog-imfdirect.imf.org/2015/06/14/greece-a-credible-deal-will-require-difficult-decisions-by-all-sides/" target="_blank">blog</a>. Griekenland geeft veel te veel uit aan pensioenen en dus moet het land daarop fors bezuinigen. Anders gaat het niet meer.
Het hoeft maar een paar gangen verder te zijn geweest, dat zijn collega’s aan een persbericht werkten. Misschien was het in een ander kantoor. Maandag werd door het IMF in elk geval ook een onderzoeksrapport gepresenteerd. De <a href="http://www.theguardian.com/business/2015/jun/15/focus-on-low-income-families-to-boost-economic-growth-says-imf-study" target="_blank">conclusie</a>: economische groei stimuleer je vooral door ongelijkheid te bestrijden. En: van een eerlijker verdeling en meer geld voor de armste 20 procent van een samenleving profiteert uiteindelijk de hele economie.
Zouden ze nog even naar elkaar toe zijn gelopen, de onderzoeksgroep en Blanchard? Wacht nog even met je blog, Olivier: wij hebben misschien nog wel een puntje. ‘Raising the income share of the poor is actually good for growth,’ hadden ze geconcludeerd. Piketty had het ze haast kunnen influisteren. Een lange periode van ongelijkheid verdiept de financiële crisis. En herverdeling van het geld, door progressieve belastingen en forse overheidsinvesteringen in onderwijs en gezondheidszorg, zijn bij een crisis de uitweg.
Maar misschien zat Blanchard inmiddels alweer aan de onderhandelingstafel. De Griekse BTW moet worden verhoogd en uitgebreid. Ja, we zijn streng, maar slechts in ieders belang. En, zo had hij berekend: op de pensioenen moest weliswaar bezuinigd worden, de allerarmsten kunnen daarbij ontzien worden.
In Griekenland leeft inmiddels al 45 procent van de gepensioneerden onder de Europese armoedegrens van minder dan 665 euro per maand. Van de 1,4 miljoen werkelozen ontvangt maar een fractie een uitkering. In vijf jaar zijn de uitgaven aan gezondheidszorg gehalveerd.
Zijn de armen in Griekenland eigenlijk meegenomen in het IMF-onderzoek? Was er in de interne communicatie van het fonds anders iets misgelopen? Is er misschien een econoom in de zaal die kan uitleggen wat het IMF nu werkelijk adviseert? Het liefst deze week nog?

Clara van de Wiel

Gerelateerd