Herhaling is een gekmakende gevangenschap die ruimte laat voor maar één waarheid. Hoe bevrijd je jezelf ervan?

Hoe vaak moet je horen dat homo’s vies zijn? Hoe meer mensen dat geloven, hoe minder vaak je vader het hoeft te herhalen.

Onlangs zag ik de documentaire The Wolfpack, over een troep jongens in New York City. Zij wonen in een stads appartement, maar hun vader laat hen niet naar buiten. Moeder wordt geslagen en geeft haar zoons thuis les. Ter vermaak kijken ze actiefilms en spelen ze die na. Na vijftien jaar gevangenschap loopt een van de jongens naar buiten. Zijn broers volgen. De idealen die ze jarenlang meekregen (‘buiten is het gevaarlijk’) breken.
Eén vader kan niet op tegen de maatschappij. Juist dat is zijn pijn. Hij wil het leven gelaten leiden, zegt steeds: ‘Het gebeurde gewoon zo,’ maar ondertussen snakt hij naar invloed. De religieuze figuur die hij als voorbeeld neemt, is Jezus Christus.

Andere documentaire, over herhaling gesproken. De EO filmde...