‘Dat ik dit jaar De Gouden Strop won, was een prachtige opsteker; vooral omdat ik toch nog steeds een relatief onbekende thrillerauteur ben. Ik schrijf altijd over werkelijk gebeurde zaken die mij raken. In De handen van Kalman Teller is dat een medische misser waardoor een vrouw invalide wordt, en het jarenlange juridische gesjoemel erna. Mijn boeken schrijf ik naast mijn gewone werk als ontwikkelingseconoom, dus vooral ‘s avonds en in het weekend. Het is een hobby, al is goed schrijven wel een serieuze aangelegenheid.