Hij zou een leuk leven kunnen hebben, met zijn vrouw, zijn hond en zijn Buell Firebolt 984 cc. Maar Herman Brusselmans – gemiddeld twee boeken per jaar – voelt zich belabberd, gelooft niet in de grote liefde en durft niet op zijn motor te rijden. Over blijft: het schrijverschap. ‘Maar laten we eerlijk zijn: wat heb ik in godsnaam te melden?’

Onaangekondigd bezoek is niet welkom. Wie geen instructies heeft ontvangen, kan het vergeten om ‘de Hoofdman der Vlaamse Lett’ren’ te vinden. Ja, eerst dat Gentse café in, maar toch ook weer niet. Dan is ergens een houten hek, als je goed kijkt. Een trap leidt omhoog naar zijn loft, maar een naambordje ontbreekt. Gelukkig staat beneden een motor en uit zijn omvangrijke oeuvre weten we dat hij een liefhebber van die machinerie is.

Mis. Hoe haal ik het in mijn hoofd. Niet iedere motorfiets deugt, verklaart Herman Brusselmans. Dat ding beneden is van een buurman. Zelf bezit hij een Buell Firebolt (984 cc).

Hij ploft neer op de sofa, pal...