Asielzoekers belanden voor straf nog vaak in de isoleercel, schreef de Volkskrant gisteren. Maar ook in de psychiatrische zorg blijkt eenzame opsluiting als middel maar moeilijk uit te bannen.

In een scheurhemd je behoefte doen in een papieren hoedje, eenzaam in een cel. Je zou denken dat een verblijf in de isoleercel passé is. Niets is minder waar. In Nederlandse vreemdelingendetentiecentra worden asielzoekers nog relatief vaak als orde- of strafmaatregel in een separeercel gezet, blijkt uit een WOB-onderzoek van de Volkskrant.

En niet alleen daar. Kwetsbare mensen in in een prikkelloze cel stoppen vanwege ‘lastig gedrag’ is een typisch Nederlands gewoonte. En een hardnekkige gewoonte. Want ook al raakt het steeds minder in zwang, gelukkig, ook in 2015 wordt er nog volop gesepareerd. Wat heeft Nederland toch met separatie van kwetsbaren?

Jarenlang zijn we samen met Finland en Ierland koploper in Europa geweest wat betreft het separeren van psychiatrische patiënten....