Doen en laten

Soms mis ik het huishouden. Nee, ik bedoel niet ramen zemen, vloeren dweilen en de badkamer schrobben – daarvoor heb ik sinds jaar en dag mijn trouwe wekelijkse schoonmaakhulp. Wat ik mis, is de volheid van het leven in een vijfpersoonshuishouden met opgroeiende kinderen. Die periode die, inclusief langzame op- en afbouw, zo’n jaar of twintig in beslag nam, stond grotendeels in het teken van verplichtingen. Voort­durend moesten er dingen gebeuren waar niet aan te ontkomen viel. Op en neer naar het schoolplein, kinderen halen en brengen naar vrijetijdsbezigheden, naar de supermarkt, eten koken, de was doen, zelf werken tijdens kantooruren, kindvriendelijke vakanties houden, wakken in de agenda creëren voor kindvrije activiteiten – enfin, de hele mikmak.

Ik haast me om eraan toe te voegen dat dit leven me niet zwaar viel. Ik heb het met overtuiging en genoegen gedaan. Dit neemt niet weg dat als mij gevraagd wordt wat ik leuker vind: op de bank hangen met een...