Kort verhaal / Mijn ergste vakantie

Terwijl iedereen de muziekfestivals afschuimt, de lokale terrassen vergast op sigarettenrook en bubbels, de uitverkoop en de zon klopt, doet een schrijver tijdens de zomer volstrekt niets. Behalve zich opsluiten en wat schrijven, af en toe, als de mood goed is en de vier muren geteld zijn. Volgens de buitenstaander uit een vreemde drang om het begrip loser een nieuwe dimensie te geven. Volgens zichzelf uit koppige gedrevenheid.

Na mijn derde boek, Eeuwige Roem, had ik besloten mezelf toch eens op vakantie te sturen. Alleen een beetje jammer dat mijn even koppige vrienden enkel vakantie nemen wanneer ik schrijf en dat ik al schrijvend bijna al die vrienden kwijt speel. Eerlijk gezegd beschouw ik iedereen die ik niet ken als mijn vriend. Mensen die je wel kent, worden al snel te opdringerig en dat waardeer ik niet in vrienden.

Het zag er dus naar uit dat ik, uitgeput na de bevalling van mijn derde boek, helemaal alleen mijn vakantie moest plannen...