16-10-2004
Ab van Ieperen

De films van Ken Loach worden bevolkt door de underdogs van Engeland en Schotland. Junks, alcoholisten en daklozen. In zijn nieuwste ‘Ae Fond Kiss’ zijn het Pakistani. Hij blijft dus trouw aan zijn socialistische overtuiging. ‘Film hoort méér te zijn dan een alibi om popcorn te verkopen.’

Hoe krampachtig ik het ook probeer, het lukt niet voor mijn gesprekspartner een andere vergelijking te bedenken dan die iedereen al heeft gemaakt: boekhouder. Een beige man in een vaal pak wiens bedachtzame woorden zelden boven de fluistertoon gaan en die zelf lijkt te schrikken van een enkele stemverheffing. Alleen de alerte blik achter grote brillenglazen verraadt dat de Brit Ken Loach regisseur is van veertig jaar speelfilms, documentaires en tv-producties. Daarin bleef hij altijd kritisch trouw aan zijn socialistische overtuiging en gaf in vele genres aandacht aan underdogs die zijn verstoten of nooit werden geaccepteerd door het systeem.

De laatste jaren...