Na de capitulatie van 15 mei 1940 – en soms al daarvoor – verkozen veel Joden, maar ook niet-Joden, de dood boven een leven onder het nazibewind. Ook de oudoom van Mischa Cohen.

Ik heb Michel Julius Cohen, muziekleraar en directeur van een muziekschool, nooit gekend. Net zomin als zijn vrouw, Emma Elizabeth Hendrika de Vries. Ze stierven lang voor mijn geboorte, net als Veronica, Maurits en Constant Cohen.

Dat mijn grootvader Henri Cohen een zusje en drie broers was kwijtgeraakt in de Sjoa was niet iets waar wij het in mijn jeugd over hadden. Het werd niet verzwegen maar het was ook geen gespreksonderwerp. Pas heel laat drong het echt tot mij door dat Maurits en Constant in maart 1943 waren vermoord in Sobibor en Veronica anderhalf jaar later in Auschwitz. Van Michel en zijn tweede vrouw Emma wist ik dat ze na de Duitse inval en de capitulatie niet lang hadden gewacht. Ze waren samen van een brug in de Amstel gesprongen en in die rivier verdronken. Het was ongetwijfeld een...