Als het aan architect Daniel Libeskind ligt, staat over een jaar een langgerekt bouwwerk van meer dan 102.000 bakstenen aan de Weesperstraat in Amsterdam. Een dak heeft het niet, het oogt meer als een labyrint van doorgangen en muren, met daar bovenop grote spiegels die de bomen en de hemel weerkaatsen. Pas als je dichterbij komt, op ongeveer een armlengte afstand, zie je dat in iedere steen een naam is gegraveerd, met de geboortedatum en leeftijd bij overlijden. Het is een eindeloze hoeveelheid namen, muur na muur, gang na gang.
