Eerst dacht ik: Wilders is net de Damschreeuwer, de gek die een dodenherdenking verstoort. Maar toen Wilders op de hoek van Park Place (waar het Islamitisch centrum gebouwd zal worden) het podium beklom was de dodenherdenking al afgelopen en was New York weer zichzelf: een kakafonische kermis.

Het was een prachtige septemberdag en New Yorkers hadden er duidelijk plezier in om hun vele tegenstrijdige meningen luidkeels te verkondigen. Bij het stadhuis hadden de pro-moskeedemonstranten zich verzameld. Het was een bonte stoet van jongeren, boeddhisten, moslims en types gehuld in oranje Guantánamo-overalls. Twee straten verder ageerde een dominee tegen de verschrikkingen van abortus. Zijn team liep rond met lugubere posters van bloedige foetussen.

Op de hoek van de straat stuitte ik op een groepje potige Britse mannen, leden van de English Defense League. Ze waren gekomen om tegen de ‘Ground Zero moskee’ te demonstreren en bleken verrukt van Wilders. ‘Wij steunen hem,’ vertelde...