Revolutie op het toneel

Er rollen tranen van onmacht over de wangen van Adelheid Roosen. ‘Ik zie het niet,’ roept ze uit. ‘Ik zie het icoon niet. Ik zie alleen maar Tan­te Fatma!’

Het is drie weken voor de première van Dantons dood en in de foyer van de Amsterdamse Theaterschool vol studenten en docenten vertellen theatermakers Johan Simons en Adelheid Roosen over hun bijzondere samenwerkingsproject. Voor Simons begon het als een gastregie bij Toneel­groep Amster­dam (TGA), een kans om weer eens met ‘de beste acteurs van Nederland’ te werken en opnieuw zijn tanden te zetten in het stuk van Georg Büch­ner dat hij net bij zijn vaste stek in München heeft opgevoerd. Zijn voorstelling met kopstukken als Hans Kesting, Halina Reijn en Gijs Scholten van Aschat was vast goed geworden, maar niet zo opmerkelijk als Adelheid Roosen zich er niet mee was komen bemoeien. Zij liep al een tijdje rond met het wilde verlangen om met een massa mensen de grote schouwburgen van...