<div class="lead">
Hanneke Groenteman haalt XTC uit de sfeer van kleine plastic zakjes die in klam ondergoed een festivalterrein worden binnengesmokkeld. Prima.
</div>
Afgelopen week <a href="http://www.telegraaf.nl/prive/24760079/__Groenteman__76__slikt_xtc__.html" target="_blank">herinnerde</a> Aaf Brandt Corstius de wereld er nog eens aan dat Groenteman (haar schoonmoeder) niet vies is van wat partydrugs op zijn tijd: &#8216;Dat is bij ons echt een running gag, zo van: kerst vieren, pilletje erin.&#8217; Vorig jaar had Groenteman in De Slimste Mens tegen Philip Freriks al toegegeven dat ze wel eens een pilletje had <a href="http://www.npo.nl/de-slimste-mens/08-01-2014/KN_1655442" target="_blank">geslikt</a>. &#8216;XTC, dat is heerlijk,&#8217; zei ze toen met het zweterige enthousiasme en de oplichtende ogen van iemand die recentelijk voor het eerst een nacht in chemische extase heeft doorgebracht.
Het triviale feitje bij Aaf was goed genoeg voor een paar berichten in de roddelpers. Natuurlijk: omdat XTC zich makkelijker laat associëren met zwetende jongeren die met wijd opengesperde ogen onbegrijpelijke armbewegingen maken op repetitieve dreunmuziek, dan met een links-intellectuele televisiepresentatrice met een keurige bos donkergrijze krullen en een uitgesproken voorliefde voor kralenkettingen. Je ziet het al voor je. Hanneke Groenteman uitzinnig op een rave. Hanneke Groenteman met een smeltend raketje in haar hand die intens gelukzalig haar danspasjes maakt en wil knuffelen met iedereen die een gek hoedje draagt. Het zal je oma maar zijn, haha.
Maar of Hanneke nou daadwerkelijk met enige regelmaat een kwartje naar binnen werkt, of dat het meer een wat uit de hand gelopen grapje is: het is behoorlijk verfrissend om iemand als Hanneke Groenteman te horen praten over het slikken van XTC.
Drugs zijn misschien over het algemeen wat meer een jongerenprobleem, maar als het gaat om partydrugs (als XTC, MDMA, 4FMP en al die andere afkortingen van designerdrugs die min of meer hetzelfde effect bewerkstelligen), is dat al helemaal het geval. De meeste tieners kunnen het met hun ouders wel hebben over alcohol en wiet (misschien ook wel over paddo&#8217;s), maar de mogelijke geneugten en gevaren van XTC bespreken is een stuk moeilijker. Want voor wie niet meer naar de discotheek is geweest sinds deze drugs zich onder het mainstream uitgaanspubliek hebben verspreid, zijn het vooral onheilspellende acroniemen die het hebben voorzien op de hersenstam van onschuldige kinderen. Potentieel dodelijke tabletten, die vermomd als snoepjes en bezongen in &#8216;<a href="https://www.youtube.com/watch?v=_swivbEsD50" target="_blank">leuke deuntjes</a>&#8216; proberen onze kleuters te verleiden, <a href="http://nos.nl/video/2067290-van-rijn-haalt-liedje-drank-en-drugs-aan-en-uit-zijn-zorgen.html" target="_blank">aldus</a> staatssecretaris Van Rijn.
En dat is jammer, want XTC hóéft helemaal niet zo&#8217;n probleem te zijn. Gevaren voor de gezondheid gaan in de meeste gevallen hand in hand met een gebrek aan kennis. Wie zijn pilletjes niet kan of niet durft te laten testen, loopt een zeker risico – maar anders valt het wel mee. Je kunt het mogelijke gevaar van partydrugs erg terugdringen door er veel over te praten, informatie over te delen en er vooral niet heimelijk over te doen.
Daarom is Hanneke Groentemans bekentenis zo waardevol. Niet alleen zet ze zichzelf neer als een lichtend voorbeeld van een oudere verstandige drugsgebruiker, ze haalt XTC ook uit de sfeer van kleine plastic zakjes die in klam ondergoed een festivalterrein worden binnengesmokkeld.  Zo maakt het tot een onderwerp dat bespreekbaar is door álle generaties en ontdoet ze het van de hijgerige mystiek die er omheen hangt. Designerdrugs, niet meer zo cool en gevaarlijk, maar even mondain als een glaasje sherry. Ik denk dat het een goede zaak is.

Gerelateerd