Ik geloof niet dat Douwe Bob met ‘Slow Down’ vanavond het Songfestival gaat winnen. En dat komt door de compositie. Het lied is te onrustig voor een publiekslieveling.

In ‘Slow Down’ wordt het portret geschetst van een overwerkte troubadour die vol onzekerheid door het leven gaat (‘Every morning there’s a new start / Every morning hits so hard / Guess I’m running scared / Guess I’m running on empty’). Met die tekst verwijst Douwe Bob expliciet naar ‘Running on Empty’ van Jackson Browne uit 1977, dat ongeveer hetzelfde onderwerp heeft.

Ook muzikaal lijkt ‘Slow Down’ op de easy-listening country-rock van Browne. De bijgeschaafde gitaren versmelten met de bas, piano, bescheiden drums en de achtergrondzang tot een aangenaam geheel. De slide-gitaarsolo van Douwe Bobs trouwe gitarist JP Hoekstra bevat geen enkele provocerende noot. Er zijn in het lied geen schelle klanken of woeste uitspattingen te bekennen.

Er is echter één belangrijk verschil....