Is een spel nou een kunstwerk of een gebruiksvoorwerp? Zolang we er nog niet uit zijn met z’n allen, kunnen we het best alvast wat oefenen met serieuze gamekritiek. We beginnen voorzichtig, met een simpel spelletje.

Niet alle computerspellen zijn kunst. Het gros neigt naar kitsch. Ze zijn gezapig, afgezaagd, overdreven, onvolwassen. Ze kunnen vol technische fouten zitten. Af en toe zijn ze zelfs niet leuk om te spelen. Maar zelfs in de slechtste gevallen biedt een computerspel nog wél vermaak. Dat mag ook wel, voor een spel.

In zijn boek How to talk about video games (2016) beschrijft mediawetenschapper Ian Bogost de grote paradox van computerspellen als volgt: enerzijds is een spel een spel, met vermaak als hoofddoel. Hij vergelijkt spellen daarom met broodroosters, waarvan de enige bestaansreden geroosterd brood is. En net als een spel verlangt een broodrooster van de gebruiker dat deze hem bestuurt. Anderzijds vertelt een broodrooster geen complexe verhalen – al zou dat de...