De nieuwe serie Stranger Things is een liefdesbrief aan de jaren tachtig. Jammer dat je de dollars tussen de regels door hoort rinkelen.

Het is voor weinig series weggelegd: binnen twee weken een 9.2 op IMDB en goede recensies in de dagbladen. Stranger Things is Netflix’ ‘love letter to the eighties.‘ Met hooggespannen verwachtingen en goede moed dook ik in de serie. Na twintig minuten nam de ontgoocheling het over.

Stranger Things is een opzettelijk nostalgische hommage aan de jaren ’80. De serie barst van de culturele verwijzingen naar die tijd – horrorfilms als The Thing, Spielbergs sciencefiction Close Encounters of the Third Kind en E.T. the Extra-Terrestial, etcetera – op zowel slinkse als directe wijze (de poster is overduidelijk een kopie van die van Star Wars). Het verhaal speelt zich af in 1983, in een slaapstadje midden in een bos in de Amerikaanse staat Indiana. Er gebeuren rare dingen: Will Byers (Noah Schnapp), een basisschoolleerling, verdwijnt...