‘Jij bent wraak. Jij bent kwade wil. Jij bent opgegroeid met een eigenaardige drang naar meedogenloos geweld. Van kindsbeen af was die bij je, je koesterde hem als je liefste teddybeer, je had hem bij je onder het knikkeren, het rolschaatsen, het fietsen, het heerlijk liggen dromen in je slaap. Jij bent slaan, schoppen, in het vieze vuile stinkende bagger omlaagduwen en dat alles met zeer lang voorbedachten rade. Jij bent de dochter van je moeder die bijna dertig jaar ten hemel heeft geschreid en je bent dankzij de verzachtende omstandigheid van je moeder een bijzonder licht gevonniste moordenares. Wat niet wegneemt: jij bent straf. Straf die je dient uit te zitten, zoals je best weet.’
Dat zegt Marie Lina tegen zichzelf, al bijna tegen het einde van...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.