In Nog lang geen winter, de nieuwe roman van de Vlaamse schrijver Peter Terrin, komt zoveel sciencefiction- en fantasy-achtigs voor dat de meer realistische situaties en scènes des te meer opvallen. Fotograaf Simon, de hoofdpersoon, heeft een dochter, Romy, die geboren is met ‘een beperking’: ze loopt moeilijk en maakt spastische bewegingen. Dat heeft ervoor gezorgd dat Romy tot en met haar pubertijd kwaad is geweest op de wereld en de mensen om haar heen.