<p>Nasrdin Dchar. Oumi. Tournee van 27 september tot en met 29 december, www.kikproductions.nl</p>
<p>&#8216;Was jij een muis, mamma? Dan ben ik ook een muis. Want ik ben een kind van een muis.&#8217; Als er een canon komt van het Nederlandse theater, dan moet Oumi daar in. De solo die Nasrdin Dchar maakte voordat hij een nationale bekendheid werd door zijn dankspeech voor zijn &#8216;fokking Gouden Kalf&#8217; is een kleinood dat tot in lengte van dagen moet worden gekoesterd. Oumi is een ontroerende vertelling over een angstig aangelegde jongeman, &#8216;het kind van een muis&#8217;, die een groots gevecht levert met de krachten die hem omringen. Middels de heldere, mooi gekozen bewoordingen van Maria Goos maakt Dchar van zijn zoektocht als in Nederland geboren kind van hardwerkende migranten een universeel drama over kinderen die hun eigen weg moeten vinden met de (onuitgesproken) angsten en verwachtingen van hun ouders op hun schouders. Oumi is voorbeeldig in de manier waarop een persoonlijk, meanderend verhaal in taal en enscenering (de zorgvuldige regie is van Jaap Spijkers) een overtuigende vorm kan krijgen zonder dat het rauwe leven en de intimiteit er uit verdwijnen, een optelsom van vakmanschap en experimenteerdrift waar ze in het buitenland jaloers op zijn. En bovendien vertelt deze solo over de obstakels die Dchar heeft moeten nemen om in de schijnwerpers van het toneel en de filmset te belanden. Als kind van ouders voor wie een acteeropleiding een brug te ver was, heeft hij zich op eigen kracht omhoog gewerkt, maar ook met hulp van trajecten en organisaties (Rotjong, Rotterdams Lef, Likeminds) die de kans boden aan talentvolle jongeren. Ook daarin was Nederland een voorbeeld, voordat een rechtse regering vond dat beginnende kunstenaars te veel worden gepamperd. Maar wat begon als een lunchvoorstelling in het Amsterdamse Bellevue Theater is nu wél een avondvullende productie met een uitgebreide tournee.</p>


Gerelateerd