Hoe omvangrijk Verlichting nu. Een pleidooi voor de rede, wetenschap, humanisme en vooruitgang van Steven Pinker ook is, dat wil nog niet zeggen dat hij de ruimte neemt om enige subtiliteit of nuance te betrachten. Hoeveel hij ook weet, hij weet één ding nog beter dan alle andere dingen: dat de hedendaagse mens niet weet hoezeer hij gezegend is en in weelde leeft. Daarmee heeft hij tot op zekere hoogte zelfs gelijk, maar Pinker neemt alleen genoegen met meer hoogte en pepert de onwillige mens in dat het ‘echt volkómen onjuist’ is om de huidige wereld voor te stellen als ook een beetje een tranendal. Er kan geen traantje af bij Pinker.

Ook al schrijft Pinker mastodontisch dikke boeken, zoals Het taalinstinct (1994), Hoe de menselijke geest werkt (1997), Het onbeschreven blad (2002), De stof van het denken (2007), Ons betere ik (2011), toch is hij een verschrikkelijke simplificateur. Als een radicale positivo toont hij met cijfers en statistieken aan dat alles, echt...