Stagezoekers, afhakers, doorzetters en diplomahalers op het mbo

Vandaag De Week Het Blad

Reportage

Stagezoekers, afhakers, doorzetters en diplomahalers op het mbo

WOENSDAG 29 AUGUSTUS 2018

Het ministerie van Onderwijs rekent de School voor Administratie af op de uitval van studenten. Het zou helpen als het onderwijs minder schools was en meer gericht op werk, en de problemen van de studenten eerder werden aangepakt. Zoals discriminatie bij stagesollicitaties.

AuteurAnja Vink

Fotografie Barrie Hullegie

Dit is het laatste artikel in de serie van Anja Vink over het mbo. De eerdere delen gemist? Hier vind je deel 1, deel 2, deel 3 en deel 4.

Meer overOnderwijs

Gerelateerd

Een klas vol tweede kansen: ‘Niemand zit hier omdat hij dacht: ik ga Administratie doen’

De meeste studenten hier (nooit leerlingen zeggen!) zijn boven de 18, er is een speciale klas voor jonge moeders en vier klassen met zogeheten nieuwkomers: welkom op de School voor Administratie in Den Haag, waar docenten roeien met de riemen die ze hebben en jongeren een tweede, soms zelfs derde kans krijgen.

Grootste struikelblok op de School voor Administratie: de Nederlandse taal

Volgens de docenten van de School voor Administratie in Den Haag heeft zeker de helft van de studenten grote moeite met de Nederlandse taal. Maar het is vechten tegen halflege klassen, de mobiele telefoon, de onwilligheid van de jongeren en de regels in het onderwijs, zag Anja Vink, die een half jaar meeliep met klas N14.

Hoe jongeren op het mbo leren om een verantwoordelijke burger te worden

Anja Vink liep een half jaar rond op de School voor Administratie in Den Haag. Studenten krijgen daar twee uur burgerschapsvorming en twee uur sociale vaardigheden per week. Hoe wordt hen geleerd een mondig burger te zijn?

Meelopen op een mbo-school: ‘Mag ik hier mijn enkelband opladen?’

Hoe geef je les op een school waar de zorg voor de studenten vaak de overhand neemt? Docenten lijken er soms vooral maatschappelijk werker te zijn. ‘Ons vermogen om altijd in iedereen het beste te zien en te helpen, is ook onze zwakke plek.’