‘Grieks drama nadert climax’, ‘Afloop van de Griekse tragedie onduidelijk’: de krantenkoppenmakers hebben het gemakkelijk deze week. Het is Grieks, het is erg: inkoppen maar. Ze hebben veel meer gelijk dan ze denken.

De ’tragedie’ en het ‘drama’ staan al tijden simpelweg voor iets heel ergs: het ‘drama’ van een kind dat overlijdt, de ’tragische’ ramp met MH17. Maar voor de Grieken was een tragedie een heel specifiek, en complexer, soort onheil. De Amerikaanse filosofe en classica Martha Nussbaum heeft dat mooi uitgelegd in haar klassieker The Fragility of Goodness. Daarin contrasteert ze de filosofie van Plato met de toneelstukken van de Griekse tragedieschrijvers, zoals Antigone. Hoe kijken beide partijen aan tegen morele dilemma’s, vroeg Nussbaum zich af. Wat was hun antwoord op de vraag: hoe kan ik een goed leven leiden? Naar de huidige Griekse crisis getrokken zou de vraag kunnen luiden: wat is de juiste oplossing in de strijd tussen Griekenland en zijn geldschieters?

Plato...