<div class="lead">De moslima die een religieuze scheiding afdwong via het Nederlands recht</div>
<div class="wpg-element paragraph">
<p>Ik ben moe!’ twittert Shirin Musa op 12 januari. ‘Morgen een tentamen laten schieten voor de goede zaak #femmes4freedom. Ik reken op je stem.’ En, vier minuten later: ‘Zie een foto van Máxima met een hoofddoek! She wears it my way! My way is the Pakistani Indian way: Geen spelden, geen gedoe :)’</p>
</p></div>
<div class="wpg-element paragraph">
<p>Shirin Musa is rechtenstudent, moslima en medeoprichter van Femmes For Freedom, een denktank die meer bekendheid wil geven aan wat Musa huwelijkse gevangenschap noemt: een situatie die zich voordoet als vrouwen tegen hun zin deel uitmaken van een religieuze echtverbintenis.</p>
<p>Zelf zat Musa tussen 2005 en 2010 gevangen in een islamitisch huwelijk met Walid, nu haar ex-man, die net als zij uit een Pakistaanse familie komt. Ze ontmoette hem in Café Floor aan het Rotterdamse Schouwburgplein. Ze werd verliefd en trouwde met hem, tegen de zin van haar ouders. Eerst in 2002 voor de wet, drie jaar later voor de mullah met een islamitische bruiloft. Haar gehuwde jaren waren een hel, vertelde Musa vorig jaar aan Margalith Kleijwegt in Vrij Nederland. Ze moest haar studie opgeven, omdat haar man geen permanente verblijfsvergunning had en ze hem aantoonbaar moest kunnen onderhouden. Hij kleineerde en negeerde haar en liet zijn familieleden overkomen op haar kosten. In 2008 scheidden Musa en Walid voor de Nederlands wet, maar ze kon haar ex-man niet overhalen tot een religieuze scheiding. Dat betekende dat ze voor haar omgeving nog als een getrouwde vrouw te boek stond en niet kon hertrouwen. Ze zocht bijstand van vier verschillende imams en een Iraakse groot-ayatolla, maar ving overal bot.</p>
<p>Toen deed Musa een historische zet: op grond van het Nederlands recht eiste ze dat Walid ertoe veroordeeld werd om van haar te scheiden voor de islam. Met succes: de rechter bepaalde dat Walid moest meewerken aan de religieuze scheiding, op straffe van een dwangsom van vijftigduizend euro. Femmes For Freedom beschouwt het vonnis in Musa’s zaak als ‘een erkenning van haar recht en noodzaak op een islamitische echtscheiding’. Onder Musa streeft de organisatie volledige naleving van het VN-Vrouwenverdrag na, met speciale nadruk op artikel 16, dat bepaalt dat mannen en vrouwen zowel tijdens als na het huwelijk gelijk behandeld worden.</p>
<p>Musa’s inzet is hoog: ze wil dat huwelijkse gevangenschap op internationaal niveau als onrechtmatige daad erkend wordt. Dat mag ambitieus heten, maar de zelfbenoemde ‘dochter van het Oosten en vrouw van het Westen’ heeft met haar baanbrekende echtscheiding bewezen dat ze niet voor één gat te vangen is. Femmes For Freedom is alvast geselecteerd voor de finale van een stimuleringsprijs van Women Inc. en Cordaid. Dat vereist een kleine reclamecampagne, maar ze wil er blijkbaar best een tentamen voor laten schieten. </p>
</p></div>
