<div class="wpg-element paragraph">
Vrijdag 21 september vergaderen de P-5 (de grootmachten, permanente leden van de Veiligheidsraad) plus Duitsland in Washington over een derde rondje sancties tegen Iran vanwege het Iraanse atoomprogramma. Gastheer in de Amerikaanse onderminister Nicholas Burns, die gisteren sterk pleitte voor verdere sancties.
Iran heeft twee resoluties van de Veiligheidsraad, waarin stopzetting van het uraniumverrijkingsprogramma werd geëist, naast zich neergelegd. Integendeel, het heeft steeds op de dag dat de deadline verstreek (na 90 dagen) aangegeven dat er weer tientallen ultracentrifuges waren bijgekomen.
De besprekingen zullen moeilijk verlopen, al was het maar omdat IAEA-directeur El Baradei onlangs een eigen &#8216;akkoord&#8217; met Iran bereikte dat de schijn wekt dat Iran na het opruimen van een paar &#8216;onduidelijkheden&#8217; wat hem betreft onder de stop-verplichting met betrekking tot het uraniumprogramma uit zou kunnen komen. Dat ontkent hij, maar het leed is al geschied, want de overeenkomst is door Iran begroet met de conclusie: mooi, atoomdossier gesloten. El Baradei heeft daarmee dan ook de voorspelbare woede van de VS gewekt, de minder voorspelde harde taal van Frankrijk (Kouchner), en de wel voorspelbare zachte (Iran de hand-boven-het-hoofd-houdende) reactie van China en Rusland. Als het overleg in een impasse eindigt, zal de derde ronde sancties niet uit de koker van de Veiligheidsraad komen, maar uit die van de VS en de EU apart.
Overigens blijkt uit een rapport van de VN dat de vorige sancties nog maar door een stuk of 80 landen worden uitgevoerd.
De oorlogstaal hoort bij het spel, maar is ondanks alles door Bush ook weer afgezwakt. Toch wordt het lijstje dreigementen steeds sneller steeds langer. De oogst van de afgelopen week is dat Iran heeft gewaarschuwd dat het alle Amerikaanse doelen binnen een straal van 2000 km kan wegbombarderen als de VS een aanval zouden doen op Iraanse atoominstallaties, inclusief alle Israëlische doelen. De Britse pers suggereerde dat Israël zich met de raid op Syrië (2 weken geleden) de weg verkende voor een aanval op Iran. Daarnaast was er de oorlogstaal van Kouchner, slechts half afgezwakt door Sarkozy en hemzelf. Het &#8216;onaanvaardbaar&#8217; van een Iraanse atoombom blijft wat de Fransen betreft op tafel.
</div>

Gerelateerd