31-01-2009
Door Kees Driessen

Kan door huid heen – In de vorige Vrij Nederland werd de lof gezongen van de Belgische cinema. Terecht: er draaien op het filmfestival van Rotterdam drie zeer geslaagde Belgische films. Net als bij het Nationaal Dictee krijgt Nederland op filmgebied klop van de zuiderburen. Maar dat wil niet zeggen dat er ten noorden van het Albertkanaal niets gebeurt. Ook in Nederland zijn de afgelopen jaren door relatief jonge makers fraaie films gemaakt. Denk aan Shanghai Trance (David Verbeek), Calimucho (Eugenie Jansen), Wolfsbergen (Nanouk Leopold) en Langer licht (David Lammers). Dat biedt hoop voor de toekomst. Een beetje rivaliteit met de Belgen, zoals vroeger bij voetbal, is dan alleen maar gezond. Met Esther Rots heeft Nederland nu zijn selectie versterkt. Haar speelfilmdebuut Kan door huid heen is psychologisch intens, met een mooie hoofdrol voor Rifka Lodeizen. Zij is Marieke, die na een vervelende ervaring de stad ontvlucht en een bouwvallige...