Toen Pieter Omtzigt woensdag bekendmaakte dat hij zich genoodzaakt zag om tijdelijk terug te treden, moest ik denken aan een voorval in januari 2021, toen Peter Kee en ik ter voorbereiding van ons boek Code rood. Het verhaal achter het coronabeleid een gesprek hadden met Omtzigt, toen nog Kamerlid voor het CDA. Getergd ijsbeerde hij door zijn werkkamer, en later begrepen we pas waarom. Kort tevoren was hij gebeld door Wopke Hoekstra, kersvers CDA-leider, die hem uitlegde dat hij de tien procent verhoging van het minimumloon zou schrappen uit het verkiezingsprogramma – een maatregel die er drie maanden eerder juist door aandringen van Omtzigt was gekomen.
Column
Pieter Omtzigt, de geroepene die door zichzelf wordt ingehaald
Het tijdelijk terugtreden van Pieter Omtzigt is de tragiek van de geroepene die telkens weer door zichzelf wordt ingehaald, schrijft Thijs Broer. ‘Een functie elders was wellicht niet eens zo’n slecht idee geweest, al was het maar voor de zielenrust van Omtzigt zelf.’
