Het zijn er veel vandaag, constateert ze. De drieënveertigjarige Princess Inyang Okokon uit Nigeria rijdt over een provinciale weg in de buurt van Turijn. Aan beide kanten van de weg staan ze opgesteld in strakke, weinig verhullende outfits. Sommigen loom hangend op een plastic stoel onder een paraplu. Anderen dansend op de beats die uit hun telefoons klinken. Als er een auto nadert, vliegen ze er met vijf tegelijk joelend op af. Hun leeftijd is moeilijk in te schatten omdat ze allemaal gehuld zijn in een masker van zware make-up en een extra dertig centimeter aan hoge hakken. ‘Ze moeten een rustige periode goed maken. De vakanties zijn deze week afgelopen, dus alle vaders zijn net weer terug!’ Ze lacht hard over haar stuur heen. Onder haar strak geëpileerde wenkbrauwen speuren twee felle ogen langs de berm, op zoek naar meisjes die ze nog niet eerder heeft gezien.
Hoe Nigeriaanse vrouwen in de Italiaanse prostitutie belanden, en daaruit proberen te ontsnappen
In heel Italië staan ze, langs landweggetjes waar auto’s makkelijk kunnen stoppen. De handel in Nigeriaanse prostituees is een geoliede machine die zichzelf in stand houdt. Want de meeste vrouwen die nu langs de weg staan in Italië, of achter het raam in Nederland, worden later zelf madam.