Den Haag
Voor een politicus die een zekere achterdocht tegen buitenlanders koestert, maakt Geert Wilders de afgelopen maanden een reislustige indruk. In een restaurant in Parijs genoot hij de lunch met Marine Le Pen, opvolger van haar vader bij het Front National en enigszins omstreden sinds haar uitspraak dat biddende moslims zijn te vergelijken met door de straten marcherende nazi­soldaten. ‘Ik vond het een indrukwekkende vrouw,’ vertrouwde de PVV-leider na afloop het AD toe. ‘Een zeer krachtige politica.’ Begin juni volgde een ‘fantastische ontmoeting’ met Filip Dewinter en Gerolf Annemans van het Vlaams Belang, een groepering die onlangs de beëdiging van koning Filip boycotte omdat tussen Blankenberge en Maasmechelen een Vlaamse republiek moet verrijzen. ‘Kijk uit naar intensievere samenwerking!’ twitterde Wilders opgetogen. Tijdens zijn tour door Europa deed hij ook Zweden en Noord-Italië aan. In Stockholm werd hij ontvangen door Jimmie Åkesson van de Zweden-Democraten, een anti-migrantenpartij die sinds 2010 met twintig zetels is vertegenwoordigd in de Riksdag. Succesvolle verkiezingsleus: ‘Geen Iraanse revolutie in Zweden’. Twee weken geleden was Wilders in Milaan op bezoek bij Roberto Maroni van de Lega Nord, die van de geldverkwistende regering in Rome af wil en droomt van een onafhankelijke staat Padania. Ook de expeditie naar de Povlakte verliep voorspoedig. ‘We hebben erg veel gemeenschappelijks, bijvoorbeeld op het gebied van immigratie en euroscepticisme,’ zei Wilders tegen Jos Heymans van RTL. In de agenda van de PVV-leider is al plaats ingeruimd voor een uitstapje naar Wenen waar hij wil praten met Heinz-Christian Strache van de FPÖ, ooit de partij van de charismatische Jörg Haider die vond dat leden van de Waffen-SS in de oorlog alleen maar hun plicht hadden gedaan.
Doel van al die intensieve contacten: de vorming van een gezamenlijke fractie van rechtse nationalisten in het nieuwe Europarlement dat in mei 2014 wordt gekozen. De Verlosser uit Venlo in het AD: ‘We kunnen volgend jaar een enorme slag slaan.’
Bij de Europese verkiezingen van vier jaar geleden wilde de man die de islam belangrijker vindt dan de economische crisis nog niet over een kam worden geschoren met het Vlaams Belang en het Front National. Vader Le Pen stond bekend om zijn virulente antisemitisme. In 1987 noemde hij de gaskamers ‘een detail in de geschiedenis’. Terwijl Wilders zich juist wilde profileren als groot vriend van Israël. Het Vlaams Belang stelde zich op als een gezinspartij die ijverde voor ‘duurzame heteroseksuele relaties’. Bij de PVV waren ook homo’s welkom. De Frans-nationalisten en flaminganten vonden op hun beurt dat Wilders het gevaar van de islam (‘deze fascistische ideologie’) schromelijk overdreef. Voor hen hoefde de Koran niet te worden versnipperd tot de omvang van de Donald Duck. ‘Ik heb de indruk dat Wilders radicaliseert,’ zei Dewinter destijds. Iedereen maakte de ander voor extremist uit. Dat dat nu anders ligt, heeft vooral electorale redenen. Grote Europese partijen als de christen-democratische EVP en de sociaal-democratische PES houden hun hart vast voor de verkiezingen van 2014. De burger zou hun wel eens de schuld kunnen geven van de aanhoudende financiële crisis. Wie nu roept dat hij wil afrekenen met de ‘Brusselse bemoeizucht’, ‘de zelfzuchtige elite’ en de ‘zakkenvullers’, maakt een goede kans te scoren. Als de voortekenen niet bedriegen, kan nationalistisch rechts 100 van de 754 zetels in het Europees Parlement in de wacht slepen. Maar dan wreekt zich dat het zich niet heeft verenigd. FPÖ, Front National, PVV en Vlaams Belang vormen in Brussel geen gezamenlijke fractie. Ze worden gerekend tot de categorie ‘niet-ingeschrevenen’ (NI). Dat betekent: weinig spreektijd, weinig budgettaire middelen. In hun boek Brusselse verhalen schetsen de Nijmeegse historici Leon van Damme en Hilde Reiding een desolaat beeld van de vierkoppige Europese fractie van de PVV. De vertegenwoordigers van Wilders aan de Wiertzstraat voeren incidenteel het woord over de tsunami van asielzoekers, de totalitaire islam en de Turken die niet tot de EU mogen worden toegelaten. Naar hen geluisterd wordt er niet. Dat wil Wilders gaan veranderen. Daarom reist hij stad en land af. Daarom heeft hij zich over zijn bezwaren tegen antisemieten en homohaters heen gezet. Ook een rechts-populistisch politicus moet zich soms pragmatisch opstellen.
max.van.weezel@vn.nl

Gerelateerd