Ik houd van goede voornemens, van prioriteiten stellen, van planningen en to-do-lijsten. Maar ik ga ermee ophouden. Er zit te weinig leven in. Zoals godsdienstfilosoof Just van Es schrijft in Weg uit het moeten: ‘Er is geen methode te maken van het wezenlijke.’

Twintig jaar schrijf ik nu als journalist over ‘het leven zelf’; ik ben altijd op zoek naar wijsheid die vertaald kan worden in praktische leefregels, in het cultiveren van goede gewoontes, en ik heb de dingen die ik belangrijk vind om te doen door de jaren heen als rituelen door de dag heen weten te weven. Ik ben een kind van de maakbaarheidscultuur, kind van ouders die zich zonder opleiding hebben opgewerkt, opgegroeid bovendien op het nieuwe land van Lelystad, een van de eerste bewoners van een van de eerste wijken.

Ik ben een nieuwbouwmens. Zelfontwikkeling is het sleutelwoord in mijn familie en vriendenkring. Maar als ik tegenwoordig wakker word, kijk ik niet verlangend uit naar de dag, maar zie ik een oneindige...