Dit essay is ingesproken door hoofdredacteur Ward Wijndelts.

Het huis was niet zoals op de plaatjes. De keukenkastjes waren van plastic eikenhoutfineer in plaats van echt eikenhout. Het badkamerplafond was niet wit, maar schimmelig geel. Het uitzicht, dat niet op Funda werd getoond en een ingebeeld plaatje was geweest, bleek een reeks uitbouwen van de buren. Met elk aanbouwsel was een stukje tuin aangevreten, alle groen was uitgeroeid. Naast het slaapkamerraam zat de keukenuitlaat van de buurvrouw, en alle kozijnen waren rot. Het online beschreven ‘herenhuis’ bleek een treurige oude arbeiderswoning.

Ik hield nog even vast aan de mogelijkheid dat het toch wel wat was, koppig optimistisch in mijn toekomstbeelden. Er zat een houtkacheltje in! Een extra kamer! Buiten, toen we fluisterend napraatten terwijl de nieuwe bezichtigers zich aandienden, landde het besef dat dit huis weliswaar meer vierkante meters had, maar dat we er niet op vooruit zouden gaan. Van ons startershuis...