Op de Republikeinse Conventie in Cleveland zag je het soort woede waar Seneca ooit al over schreef. Het nieuwe boek van Martha Nussbaum Anger and Forgiveness gaat ook over zulk soort woede: niet constructief en daarom ‘dangerous’.

Het is niet leuk meer. De publieke ruimte van internet, televise en de sociale media wordt in beslag genomen door het geschreeuw van wijd open gesperde monden, door gebalde vuisten, vlaggen en borden waarop staat dat iemand opgesloten of dood moet. Harde gezichten, harde taal. Op de Republikeinse Conventie in Cleveland werd geschreeuwd, gevloekt, gejoeld en gespuugd. Dit was een soort woede die de stoïcijn Seneca al rond het jaar 40 beschreef: ‘brandende, fonkelende ogen, het gelaat helemaal paars vanwege het bloed dat diep uit de borst opbruist, bevende lippen, opeen geklemde tanden, haren die stijl overeind gaan staan, een geforceerde, gierende ademhaling, knakkende vingerkootjes, zuchten, steunen, slecht gearticuleerde woorden, zinnen die...