Aan het slot van Nieuw-Atlantis – Francis Bacons utopische verhaal uit 1627 over het gelijknamige welvarende en vooruitstrevende eiland – staat een lijst van ‘Wonderen der natuur, voornamelijk die de mens tot nut zijn.’ De lijst bestaat uit zaken waarvan Bacon hoopte dat ze werkelijkheid zouden worden. Geheel in de geest van het eiland beschouwde hij het als realistisch dat het ervan zou komen. Bacon keek vooruit. Hij had een futuristische blik. Het lag voor hem in de lijn der verwachtingen dat het mogelijk zou worden om de levensduur van mensen te verlengen: ‘Het herstellen van enige jeugdigheid’ heet dat in de lijst en ‘Het vertragen van de ouderdom.’

Men was in die tijd dus al doende met waar miljoenen mensen nu dagelijks mee bezig zijn: door middel van pillen, zalfjes, voedertjes en elixers voorkomen dat ze ouder worden. Het Theo Kars-syndroom. De veronderstelling dat het tegengaan van veroudering hoort bij welvarende omstandigheden klopt dus: Nieuw-Atlantis is...