In Queer, een verhalenbundel over LHBTQ, blijkt dat in de hedendaagse Nederlandse en Vlaamse literatuur personages ten eerste en vooral individuen zijn. Hun seksualiteit is een aspect, niet meer het hoofdthema.
Ze bleef altijd iets raadselachtigs houden. De schilder en vermaard dagboek- en brievenschrijfster Dora Carrington was het voorbeeld van iemand die niet helemaal te peilen was, maar je bleef intrigeren. Dacht je een aspect van haar karakter begrepen te hebben, dan toonde ze even later een ander. Geen wonder dat Leonard Woolf, een van de chroniqueurs van het leven in de kringen van Bloomsbury waartoe ze behoorde, in zijn autobiografie schrijft dat ze bestond uit een ‘oneindige reeks met elkaar contrasterende karaktertrekken, de ene verstopt in de ander, zoals met Chinese doosjes.’ Haar grillige waarachtigheid uitte zich onder meer in met grappige tekeningen geïllustreerde brieven aan Lytton Strachey, haar homoseksuele vriend en geliefde.
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.