Schopten er maar meer vrouwen tegen de schenen van het corps

‘Had je dit aan toen het gebeurde?’ vraagt een vrouwelijke politierechercheur aan een zojuist beroofde man. ‘Je ziet er nogal provocerend rijk uit. Het is bijna een uitnodiging, vind je ook niet? Alsof je er reclame voor maakt.’ Of het slachtoffer soms dronken was, vervolgt de vrouw, en in benevelde toestand de verkeerde signalen heeft gegeven. Met dat mooie pak en die dure telefoon van hem. En dan zeker op het allerlaatste moment zeggen dat-ie toch niet beroofd wil worden. Ja dag!

De sketch uit Tracey Ullman’s Show lijkt misschien absurdistisch, maar onder het impliciete motto ‘Waar er één ongewild betast wordt, hebben er twee schuld’ kunnen vrouwen die aangifte doen van aanranding of erger echt op dit soort logica rekenen. Deze week bleek bovendien uit een peiling van Ipsos in opdracht van Rutgers dat een kwart van de Nederlanders vindt dat een uitdagend geklede vrouw niet moet zeuren als ze seksueel getinte opmerkingen krijgt op straat. Dertien procent vindt zelfs dat ze niet moet klagen als ze lastiggevallen wordt. Had die hoer maar een habijt aan moeten trekken.

Had die hoer maar een habijt aan moeten trekken.

Journalist Olaf Tempelman schreef maandag in een zogeheten Stekel in de Volkskrant dat het dapper was van Milou Deelen om met haar veelbekeken filmpje slut-shaming binnen het corps aan te kaarten. En precies daar had hij moeten stoppen. ‘Een voordeel van een vrij land,’ gaat hij verder, ‘is dat je niet onder dwang lid wordt van een corps.’ Je klaagt in Thailand immers ook niet over het pittige eten, redeneert hij. Of bij een rockconcert over de harde muziek.

Goed, allereerst is het nogal lomp om seksisme te vergelijken met een kortstondig onbehaaglijk gevoel aan je mond of oren, of te presenteren als iets waar vrouwen onderuit kunnen komen door niet bij het corps te gaan. Maar het is belangrijker om je af te vragen waar deze breed gedragen redenering van Tempelman in vredesnaam stopt. Een voordeel van een vrij land is namelijk ook dat je als vrouw niet ’s nachts alleen over straat hoeft te lopen. Dat je je zo weerzinwekkend kunt kleden dat niemand bij je aanblik aan seks zal denken. Dat je niet bij de marine hoeft, met als prettige bijkomstigheid dat dertigduizend van je mannelijke collega’s geen naaktfoto’s van je delen in een besloten Facebook-groep. Jezus, je hoeft eigenlijk die deur niet eens uit, dus waar hebben we het over?

Juist voor vrouwen zijn er trouwens best goede redenen om bij het corps te gaan. Bijna eenderde van de bestuurders en commissarissen van de 25 grootste Nederlandse bedrijven is lid geweest, onderzocht NRC Q twee jaar geleden. Bij Philips is dat zelfs meer dan de helft. Het tekort aan topvrouwen gaan we dus zeker niet oplossen door tegen studentes te zeggen dat ze beter weg kunnen blijven uit mannenbolwerken als ze seksisme geen sfeerverhogende factor vinden, in plaats van, ik noem maar wat, er iets aan te veranderen.

Blijf vooral de hete kastanjes uit het vuur halen, ook als mensen dat ‘klagen’ noemen.

Milou en alle andere heldinnen, word lid waar je wil, heb seks met wie je wil, ga werken waar je wil en laat je door niemand ongewenst verklaren vanwege je geslacht. Blijf vooral de hete kastanjes uit het vuur halen, ook als mensen dat ‘klagen’ noemen. Blijf vooral komen, ook als mensen zeggen dat je beter kunt gaan. Milou en alle andere heldinnen, give ‘em hell.

Dan kan deze vrouw, mocht ze daar tenminste zin in hebben, in de toekomst lekker thuisblijven.