Ik vermoed dat geen journalist zo veel over de talloze vruchteloze pogingen tot linkse samenwerking heeft geschreven als Max van Weezel, mijn geliefde collega die twee jaar geleden overleed. Sinds de jaren zeventig wandelde hij al voor Vrij Nederland rond op het Binnenhof, ooit met baard en Afghaanse jas, later in gekreukt pak, al dan niet met T-shirt van het Hard Rock Café, papieren fladderend uit zijn propvolle tas.

Niemand kon met zoveel smaak vertellen over het mislukte kopje koffie van Wouter Bos met Femke Halsema en Jan Marijnissen in 2006 – waarna Bos ging regeren met het CDA en de ChristenUnie – of over de manifestatie ‘Een ander Nederland’ in 2011 waar Job Cohen, Jolande Sap en Emile Roemer schouder aan schouder ten strijde wilden trekken tegen het ‘asociale beleid’ van Rutte I – waarna Diederik Samsom met dezelfde Rutte in zee ging. Grinnikend noteerde Max dan hoe al die hooggestemde plannen wegzakten in het Haagse moeras.

Helaas kon Max er niet meer bij...