De strenge Duits-Amerikaanse filosofe Hannah Arendt bedacht het begrip ‘liefde voor de wereld’. Dat is een gevoel van verantwoordelijkheid voor wat we gemeen hebben. Kan dat wel, de liefde voor de wereld voelen?

Het is niet eenvoudig om van de wereld te houden, nu niet en altijd al niet. Maar het lukte filosofe Hannah Arendt. Zij was, schreef ze in een brief aan Karl Jaspers in 1955, de laatste jaren dan eindelijk van de wereld gaan houden. Ze wilde haar nieuwe boek over politieke theorieën zelfs Amor mundi noemen. Het is nu de titel van het boek van Peter Venmans, waarin hij probeert Arendts begrip ‘wereldliefde’ inhoud te geven.

‘Wereldliefde’ is een onmogelijk begrip. Het is te groot, te glibberig, te abstract, te sentimenteel, te ongrijpbaar. Venmans, voor wie dit na De ontdekking van de wereld (2005) zijn tweede boek over Arendt is, kan het er alleen maar over hebben aan de hand van al bestaande begrippen voor een op wereld gerichte blik: altruïsme in plaats...