Analyse
De tactiek van de lange Haagse nacht

In de Haagse politiek bestaat de onuitroeibare neiging om onderhandelingen tot diep in de nacht te laten voortduren. Politici die goed tegen slaapgebrek kunnen of op elk gewenst moment een powernap kunnen doen, zijn daarbij enorm in het voordeel.


Fotografie Martijn Beekman / ANP

8 minuten leestijd

Opgelucht maar bleek van vermoeidheid, met diepe wallen onder de ogen, verscheen premier Dick Schoof eind augustus rond vier uur ’s nachts voor de camera’s om te melden dat de vier coalitiepartijen het eens waren geworden over de nieuwe rijksbegroting. Daarmee was, niet voor de laatste keer, een kabinetscrisis afgewend: ‘Ik heb geconstateerd dat de voorstellen van het kabinet echt op steun kunnen rekenen van de vier dragende partijen van dit kabinet.’ Schoof vertelde er niet bij hoe moeizaam en chaotisch de onderhandelingen in die nachtelijke uren waren geweest. De gesprekken waren mede zo lang uitgelopen omdat Pieter Omtzigt keer op keer om een korte schorsing had gevraagd voor ruggespraak met zijn secondanten, om vervolgens pas na een half uur terug te keren. En naarmate het later werd, had de NSC-leider met steeds meer emotie en stemverheffing gesproken. Ook PVV-leider Geert Wilders en Caroline van der Plas van BBB begonnen het zwaar te krijgen. Wilders werd steeds humeuriger en Van der Plas staat erom bekend dat ze sinds haar entree in de Tweede Kamer elke week de halve zondag moet slapen om van de vermoeienissen bij te komen. De enige die laat in die augustusnacht nergens last van leek te hebben, was VVD-leider Dilan Yesilgöz, kwiek als altijd.

Macht
Gerelateerd