De Mensendokter geeft antwoord op lezersvragen. Deze week: moet ik meer doen voor vluchtelingen? Hoe vraag ik mijn geld terug? En wanneer wordt collegialiteit te klef?

Geachte mensendokter, n.a.v. uw antwoord op een vraag in VN 06, de bordercollie is een ras dat veel energie heeft en dus niet iedereen aan te raden is. Schoenmaker, blijf bij je leest. – Jib

Ik ga ervan uit dat een lezer die de Mensendokter om advies vraagt bij het zoeken naar een hond genoeg energie heeft voor de bordercollie. Bovendien suggereerde ik ook de teckel. Als de lezer in kwestie niet voldoende energie heeft, dan zijn er altijd goudvissen beschikbaar.

Ik heb geen tijd om meer te doen voor de vluchtelingen dan wat geld geven en op de goeie partij stemmen. Ben ik nu een slecht mens? Nee, toch? Ik geef wat ik kan! – Morgan

Ik betwijfel of wij ons moeten laten leiden door de angst om slecht te zijn, hoewel dat ongetwijfeld een mechanisme is om bepaald gedrag af te dwingen. Wij weten echter dat er allerlei neveneffecten zijn; het schuldgevoel is in de behandelkamer van menig therapeut uitentreuren behandeld. U geeft vermoedelijk vrij belangeloos geld, dus ik zou u, voor zover de Mensendokter ook een priester is of een rechter, van alle schuld willen vrijpleiten. Nu u bevrijd bent van alle schuld, kunt u misschien wat extra’s geven? Uit pure dank dat u zonder schuldgevoel door het leven gaat.

Geld dat ik heb voorgeschoten, durf ik nooit terug te vragen. Zijn er tactieken om dit te doen? – JPS, Almere

Bedoelt u dat u met vrienden in een kroeg zat en ze allemaal zeiden: ‘We hebben onze portemonnee thuis laten liggen’ en dat u toen maar zei: ‘Nou, dan schiet ik het wel voor’? Voorgeschoten of geleend geld is verdwenen geld, dat lijkt me het beste uitgangspunt. Schiet dus nooit meer geld voor dan u bereid bent te verliezen. U kunt er altijd vriendelijk naar vragen, maar maak er geen halszaak van. Geld zou niet tussen u en vriendschap, voor zover het om vrienden gaat, in moeten komen te staan. Allicht weet u dat sommige vrienden als het op geld aankomt niet zo betrouwbaar zijn, maar vergeet niet dat geld voor veel mensen een existentiële kwestie is. Kortom: wees grootmoedig, maar breng uzelf en uw familie niet in de problemen door uw grootmoedigheid.

Ik wil scheiden, mijn man nog niet, maar het gaat gebeuren. Hij zal onze kinderen (2, 6 en 9) net zo graag willen als ik. Wat is een evenwichtige verdeling? Vrijdag-zondag tegenover dinsdag-donderdag? De een het weekend, de ander door de week? – Anoniem

Er zijn twee ouders, dus een evenwichtige verdeling lijkt me dat de kinderen de helft van de tijd hun vader zien en de andere helft de moeder. Misschien is dat lastig omdat u meer werkt dan uw man of andersom? Dan zou de regeling kunnen worden aangepast. Het gaat erom de kinderen zo min mogelijk onder de scheiding te laten lijden. Zeker de oudste, maar dat geldt misschien ook al voor het kind van 6, zou enige inspraak moeten hebben. Kinderen zijn geen inboedel, hoewel sommige mensen dat wel denken.

Wanneer wordt de band tussen collega’s te klef? – Louise

Collega’s kunnen best vrienden zijn. Liefdesrelaties op de werkvloer komen uiteraard ook voor en de meeste bedrijven vinden het prettig als die relaties discreet worden gemeld, maar dit terzijde. Verwijst u eigenlijk met het woord ‘klef’ naar de wereld van de erotiek of naar een diepe, emotionele band? In tijden van nood – denk aan het leger – kunnen hechte verbintenissen ontstaan. Ik heb mij een keer in Afghanistan zeer verbonden gevoeld met een militair, een verbintenis die verder ging dan die met mijn toenmalige vriendin. Zolang beide partijen gelukkig zijn met de klefheid van het verbond is er niets aan de hand, toch? De collega’s mogen zich ergeren aan de klefheid, andermans klefheid roept nu eenmaal irritatie op. Als het om verliefde stelletjes gaat soms ook vertedering.

Waarom irriteert het me zo als iemand met zijn of haar vingerknokkels knakt? – Nadia

Ook de neurotische stoornissen van andere mensen zijn dikwijls ondraaglijk.