Jonah leest ook zelf voor.

Tussen de gebruikelijke drukte van Station Antwerpen-Centraal staat Joke onverstoorbaar naar de hemel te kijken. Een eindeloze stroom mensen glijdt langs haar heen – toeristen, scholieren, zakenlui, orthodoxe Joden en diamantenhandelaren.

De laatste keer dat ik Joke zag, had ze een winkelwagen bij zich waar al haar bezittingen in zaten. Nu heeft ze zich omringd met negen boodschappenkarretjes.

Ik had verwacht dat het lang zou duren om haar te vinden op straat, maar ze blijkt nog geen honderd meter van mijn hotel te staan. Wie niet in toeval gelooft, gelooft in God, maar hopelijk zit er nog iets tussenin.

Kleuterjuf

Vorig jaar verbleef ik de hele maand juni in Zundert, de geboorteplaats van Vincent van Gogh, om daar schilderijen te maken als artist in residence in het Van Gogh huis. In diezelfde tijd vroeg Vrij Nederland me of ik een artikel over armoede in Nederland wilde schrijven. Een paar dagen later kwam ik Joke tegen op straat. Het eerste wat ze...