Er zijn dingen waar je het niet over hebt. Ik bedoel niets ergs of geheims. Wanneer je het er wel over zou hebben, krijgt het te veel gewicht, terwijl dat waar je het niet over wilt hebben er wel nadrukkelijk moet zijn, maar op een ontspannen manier. Iets moet er wel zijn, maar niet te pontificaal. Kleine aanwijzingen laten zien dat het er wel is, maar zo onnadrukkelijk dat het is alsof het er niet is.

Toen de schrijver F. Bordewijk over dat waar we het niet over willen hebben een roman schreef in 1938, gruwde men van de manier waarop de vader van de hoofdpersoon te werk ging om de zoon dat waar we het niet over willen hebben bij te brengen.

We kunnen het als afleidingsmanoeuvre wel hebben over specifieke gedaanten van dat waar we het niet over willen hebben, zoals Theophrastus heeft gedaan, maar dat brengt ons alleen maar van onze à propos. Dan zien we ineens een immoralist voor ons, of een lafaard, een gierigaard, een opschepper of een uitslover.

Dat mag nog interessant zijn,...