Arnon Grunberg lost lezersproblemen op. Deze week: een spannend afspraakje met de geliefde van de Mensendokter? Pak dan de trein van Amsterdam naar Brussel, tussen 12 uur en 16 uur ’s middags.

Het zou mij een waar genoegen zijn om contact op te nemen met uw geliefde, dus als u deze mail even forwardt, dan is de directe contactmogelijkheid gecreëerd. De titel van het hoofdstuk dat u nog niet mocht lezen (dan zal ik het ook wel niet mogen) is voor mij zeer uitnodigend. Ik werd nieuwsgierig welke artsen u geconsulteerd heeft. En het verhaal over uw autochirurgie bezorgde mij kippenvel. U weet ongetwijfeld dat mannen wel vaker allerlei ingrepen aan hun genitaal uitvoeren, doorgaans met rampzalige gevolgen. – Jelto Drenth

Nadat ik heb geprobeerd in een dronken bui mijn besnijdenis ongedaan te maken, ben ik inderdaad door een deskundige arts behandeld bij de eerste hulp en nu is alles weer in orde. Een vriend bracht me op het idee een kameropera over deze gebeurtenis te schrijven. De dienstdoende psychiater op de eerste hulp gaat dan zingen: ‘Ik laat u gaan/ als u belooft/ het echt nooit/ meer te doen// ga borduren/ neem een breicursus/ maar zet automutilatie/ uit uw hoofd/ zet het uit uw hoofd// u bent nog jong/ en betrekkelijk gezond/ er ligt nog veel moois op u te wachten.’

Wat mijn geliefde betreft, ze heeft de gewoonte elke eerste dinsdag van de maand tussen 12 uur en 16 uur ’s middags de trein van Amsterdam naar Brussel te nemen en daar een man op te pikken, bij voorkeur een man die in de stiltecoupé van de eerste klas zit. Met deze man heeft zij dan seks, op de wc of op een andere plek. Van deze seksuele handelingen maakt zij op discrete wijze filmpjes die zij mij later toont. Meestal ongecensureerd, wie zelf besneden is, moet van andermans onbesneden piemels leren genieten.

Wie weet pikt zij u op. Succes.

Als u mijn geliefde wilt ontmoeten, lijkt het mij het beste als u de eerste dinsdag van de maand in de trein van Amsterdam naar Brussel plaatsneemt. Wie weet pikt zij u op. Succes. En geen angst, mijn geliefde en ik doen niet aan wraakporno. Het is allemaal voor privégebruik en voor de kunst en literatuur uiteraard, maar dat spreekt vanzelf.

Subsidies voor schrijvers moeten toch worden afgeschaft? Voor vertaling, promotie, onderwijs e.d.: ja. Maar wie bepaalt welke individuele schrijver in aanmerking komt en zou het niet beter voor die schrijver zijn om enkele avonden per week in de spoelkeuken te staan, of desnoods schrijfwerk te doen? Kafka werd toch ook niet gesubsidieerd? 
– Hans van W.

Ik denk dat de gemiddelde schrijver in Nederland, vrijwel zonder uitzondering zijn deze schrijvers wit en betrekkelijk hoog opgeleid, wel een beter baantje kan vinden dan in een spoelkeuken, maar in principe hebt u gelijk. Het is niet de taak van de overheid om schrijvers die niet van hun werk kunnen leven geld te geven. Het mecenaat vind ik wel een goed idee. Zo schijnt Geert Meijsing op Sicilië door een groepje bewonderaars in leven te worden gehouden. Uitstekend. Er schiet mij op dit moment geen schrijver te binnen van wie ik de mecenas zou willen worden, op Maartje Wortel na. Maar ik zou ook graag bij Maartje Wortel en haar vriendin in bed willen liggen om uit te huilen, voor wat hoort wat, maar het is geen voorwaarde. Gewoon een vrijwillige tegenprestatie. En niets seksueels, echt uithuilen met mijn hoofd op de buik van Maartje. Na de dood van mijn moeder heb ik nauwelijks gehuild. Ik ben afgedwaald. Subsidie: nee. Mecenaat: ja.

Aangaande de in de media heersende tendens Mark Rutte als onzichtbaar leider af te beelden: nu hééft u wat u wilt, een leider die geen moralistisch stempel drukt maar tolerantie laat heersen en een zeer indrukwekkend economisch beleid voert (waar veel lagere inkomens van profiteren!), en dan is het nog niet goed. Uw protest is slechts show, van verwende burgers. – Anoniem

Hebt u het tegen mij? Als ik Rutte hoor praten, denk ik slechts met weemoed aan Van Agt en zijn ethisch reveil. Voor Rutte is de wereld een grote studentensoos.

Ook vragen? Mail de mensendokter