Op tweederde van zijn vuistdikke autobiografie Kortom… verantwoordt de Britse komiek John Cleese (1939) zich voor zijn keuze om página’s lang sketches uit The 148 Show in de tekst op te nemen. Zijn motief is natuurlijk dat hij dat materiaal wil conserveren, maar hij zal er ook niet helemaal blind voor zijn dat het zouteloze sketches zijn. De aanval is meestal de beste verdediging, dus vandaar wellicht dat hij deze wonderlijke reden aanvoert: ‘Ik weet dat dit boek een autobiografie is, maar het is een feit dat het de meesten van u geen ene reet kan schelen hoe ik als mens ben, of met me te doen hebben vanwege de vele vormen van lijden die me zo speciaal maken. Nee, u bladert simpelweg door mijn hartverscheurende levensverhaal in de hoop dat u even lekker kunt lachen.’
Precies daarom begon ik aan zijn memoir. In de hoop op nieuw schuddebuiken om...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.