Erik Menkveld had een hele familie aan schrijvers, componisten, dichters en kunstenaars waaraan hij zich spiegelde. Hij gebruikte ze ongegeneerd om zichzelf beter te leren kennen. Hij bewonderde ze zonder bijbedoelingen. Hij trok zich aan ze op. Hij nam ze als voorbeeld. Hij zette ze naar zijn hand of distantieerde zich van bepaalde kanten omdat hij zijn persoonlijke voorkeuren en overtuigingen door ze had leren kennen. Hij zocht een gesprek op hoog niveau, met geesten die het leven en de kunst op de origineelste manier leefden. Je ziet deze familie ontstaan in zijn boek Met de meeste hoogachting, het boek met brieven aan kunstenaars en profeten als Ezechiël, Willem Kloos, Martinus Nijhoff, Boeddha, John Coltrane, Herman Teirlinck, Hildo Krop, F. Harmsen van Beek en Petrarca.
Het...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.