Reportage / Gewone Roma

Een paar jaar geleden was ik in een afgelegen Roemeens gehucht waar alleen Roma wonen. Al twintig jaar breng ik er regelmatig een aantal dagen door. Het gehucht, Hetea heet het, bestaat uit een stuk of veertig zelfgemaakte hutjes met golfplaten of dekzeilen als dak. Je kunt er alleen komen via een modderpad door de heuvels. De inwoners halen hun water uit een bron en doen hun behoefte zomaar ergens – de honden zijn er tuk op. Deze keer was het feest in Hetea: er zou iemand worden vrijgelaten uit de gevangenis. Ik kende hem vanaf zijn kleutertijd, toen hij net zo’n scharminkelige schavuit was als alle kinderen in het gehucht. Nu kwam er een grote, weldoorvoede vent aanzetten waarnaast zijn leeftijdsgenoten schriel afstaken. In de gevangenis had hij beter te eten gehad dan zij.

De afgelopen weken heb ik hier vaak aan moeten denken. Als ik op de televisie de Bulgaarse en Roemeense Roma zag die door de Franse regering naar hun land werden teruggestuurd, was het...