Media

De Amerikaanse televisiepresentator Barbara Walters kondigde onlangs aan dat ze volgend jaar met pensioen gaat. Op haar vierentachtigste, welteverstaan. Voortaan wil ze ‘in het zonnetje zitten en bewonderend kijken naar al die uiterst getalenteerde vrouwen – en oké, ook een paar mannen – die mijn plaats zullen innemen’.

Walters geldt in de Verenigde Staten, heb ik begrepen, als nogal omstreden. Haar wordt een spraakgebrek nagedragen, te enthousiast gebruik van plastische chirurgie, te innige banden met de machtigen der aarde (zelfs als ze president Assad heten en bloed aan hun handen hebben). Dat klopt zonder meer. Toch konden ook haar critici om één verdienste niet heen: ze was de allereerste vrouw die geheel op eigen kracht een glanzende televisiecarrière wist te maken.

Opvallend genoeg werd haar hoge leeftijd in de Amerikaanse terugblikken nauwelijks gememoreerd, terwijl die voor ons juist het meest in het oog springt. Een tachtigplusvrouw met een eigen...